مثل درخت در شب باران به اعتراف
با من بگو بگوی صمیمانه هیچ گاهتنهایی برهنه و انبوه خویش رایک نیم شبصریحسرودی به گوش باد ؟در زیر آسمانهرگز لبت تپیدن دل راچون برگ در محاوره ی بادبوده ست ترجمان ؟ای آن که غمگنی و سزاواردر انزوای پرده و پندارجوبار را بین که چه موزونبا نغمه و تغنی شادشاز هستی و جوانیو…